1․Դուրս գրիր բայերը և լրացրու դեմքը, թիվը, ժամանակը։
Հայաստանը իր խորությամբ է երկիր: Հայաստանը մանրամասն սիրելու հայրենիք է և այդպես մանրամասն սիրելու դեպքում մեկ չէ՝ տասը կյանք էլ չես սպառի: Միայն թե շտապելու հարկ չկա: Առավել ևս համեմատելու կարիք չկա: Քարտեզը երկրի ու հայրենիքի մասին գաղափար չի տալիս, մասշտաբայնությունը հանգստություն չի բերում բնակչի հոգուն, որովհետև մեծը դեռ համարժեք չէ, նաև մեծից մեծը միշտ կա։
Հայը պատմական հայրենիքը գերադասում է իրական հայրենիքից: Գերադասում է, քանզի պատմական հայրենիքը խնամք չի պահանջում: Այդ հայրենիքը տուրք չի պահանջում, քրտինք չի պահանջում, պաշտպանության կարիք չունի: Եվ այդ հայրենիքի հմայքն այն է, որ այնտեղ ապրելը պարտադիր չէ:
Ованес Туманян – армянский поэт и писатель, человек, без которого армянская литература не была бы столь поэтична и многогранна. Всем известно, что культура каждого народа по-своему самобытна и вбирает в себя не только различные ответвления искусства, музыки и литературы, но и «народный выбор» – то, что на протяжении многих лет передается из поколения в поколение. Ованес Туманян и стихи, написанные им, являются тем самым «народным выбором», который с течением времени смог повлиять на многовековую культуру армянского народа.
Многие армяне сравнивают Туманяна с Пушкиным и дело тут вовсе не в похожести слога или речи. Туманян для армян является персоной, которую чтят, уважают, а молодые писатели и поэты стремятся быть похожими. Ованес Туманян и его стихи на армянском являются настоящим сокровищем армянского народа и его культуры. Те, кто был в Армении или знаком с начинающими армянскими писателями не дадут соврать – почти каждый писатель относится с особым трепетом к произведениям и биографии великого армянского классика Туманяна.
Ованес Туманян излагал свои мысли на армянском языке. Все его произведения – от ранних крохотных четверостиший до поздних произведений были изданы на оригинальном языке автора, армянском. Это лишний раз указывало на то, что Туманян старается быть «народным» писателем, которого сможет прочитать каждый армянин, вне зависимости от того, где он находится. Также он писал на армянском для того, чтобы сохранить самобытность и оригинальность армянской культуры. В настоящий момент самые популярные произведения Туманяна можно найти в переводе.
В феврале 1869 года в селе Дсех, в семье священника родился мальчик, которого назвали Ованесом. Разумеется, никто тогда и подумать не мог о том, что именно этот мальчик не только прославит свое родное село, свой род, но и внесет неоценимый вклад в развитие армянской литературы. До 1883 года Ованес прожил в родном селе, помогал родителям по хозяйству и вел вполне привычный образ жизни сельского мальчика. Близкие Туманяна рассказывали, что мальчик рос невероятно внимательным, чутким к обыденным и привычным, для многих, вещам. Он не стремился в высшее общество, не мечтал о баснословных заработках. Туманян подмечал явления природы, изумлялся выносливости крестьян и гордился тем, что он может все это лицезреть. Именно это в последствие и выделяло Ованеса Тадеросовича из ряда других талантливых писателей.
Переехав в 1883 году в Тифлис, Туманян успешно учился в одной из самых лучших армянских семинарий, но, что парадоксально, так и не окончил ее. В настоящее время для многих этой является шоком – признанный, популярный и невероятно талантливый писатель и поэт так и не получил образования, что совсем не мешало ему быть грамотным, начитанным и всесторонне развитым человеком. Сам Туманян говорил, что после того, как жизнь показала ему, что совсем необязательно иметь образование, чтобы быть признанным, он перестал обращать внимание на такие условности.
Первые произведения Туманян написал в возрасте 10 лет. Разумеется, полноценный сборник его произведений вышел позже – в 1890 году, но именно эти первые произведения Туманян вспоминал с особым трепетом:
«Для каждого творца его первые наброски священны. И пусть он напишет миллионы стихов, тысячи поэм, но тот самый рассказ на несколько написанных от руки страниц он будет помнить до самой смерти». Действительно, несмотря на то, что взгляды Туманяна менялись, он менял направление своего творчества, истинные поклонники вместе с ним помнили те первые произведения, которые помогли понять Туманяну о его истинном предназначении.
После выхода своего первого сборника, Туманян, как и многие начинающие писатели, испытывал смешанные чувства. С одной стороны, он был горд за себя, факт того, что сын сельского священника без именитых родственников и, полагаясь полностью на себя и свой талант, смог добиться таких высот невероятно льстил писателю. Однако спустя некоторое время, Туманян разочаровался в собственной «гениальности». Он был собой доволен, но понимал, что хотел совершенно не такого эффекта. У его таланта появились поклонники, но все это не устраивало писателя. Он решил рискнуть, и посвятить свое творчество одной тематике – он решил, что нет ничего лучше писать и читать о тех, кто постоянно рядом, о тех простых людях, которые окружают каждого из его знакомых, каждого из его поклонников. Тем самым, Туманян решил отойти от привычного для многих писателей образа фантазера и человека, рассказывающего о далекой жизни, которую прожить смогут единицы.
Туманян не прогадал. Он знал все это изнутри, знал, что мало кто сможет описать все настолько правдоподобно. Тем более, мир литературы и сами читатели уже пресытились произведениями литературы о высшем обществе и богеме, балах и каретах. Все, что описывал Туманян в своих произведениях, было близко и знакомо простому народу и интересно людям буржуазии. По сей день критики считают, что пролетариат и буржуазии не были еще так близки духовно, как за прочтением произведений великого армянского писателя.
Следует отметить, что Туманян был человеком мягким, творческим и даже в своих произведениях старался избежать острых углов, осуждения. Своих персонажей он наделял преимущественно положительными чертами характера, а если и требовался отрицательный герой, то Туманян выбирал лишь одно качество, которое поможет понять читателю, что именно данный персонаж является противостоянием чего-то светлого в произведении. Чаще Туманян старался избегать противовеса добра и зла, а лишь рассказывал о жизни, о случае со стороны. Один из поклонников его творчества написал:
«Ованеса Туманяна сложно обвинить в том, что он навязывает своему читателю какого-либо персонажа или настоятельно советует между строк занять ту или иную позицию. Туманян выстраивал сюжетную линию, помогал читателю проникнуться персонажами, ситуацией и оставлял читателю свободу выбора, свободу фантазии и поле для философских мыслей. Я думаю, что армянские мальчики и девочки, читая Туманяна, без раздумий выбирали свою будущую профессию – быть похожими на Туманяна».
Сам писатель понимал, какая ответственность лежит на нем не только перед своими читателями, но и перед своей семьей. Поскольку Туманян был отцом 10 детей, он понимал, что от его таланта, фантазии зависит многое. Близкие Туманяна рассказывали, как просто и непринужденно создавались его произведения:
«Все несомненно понимают, какой это труд и насколько сложно создавать произведения, которые будут интересны не только преданным поклонникам, но и заинтересуют совершенно не знакомых с твоим творчеством людей. У Ованеса была удивительная черта – он не только в повседневной жизни мог очаровать любого, он мог привлечь внимание читателя к своему труду. Он ценил свой талант и не позволял себе откровенного конвейера. Все произведения Ованеса созданы с душой и любовью, с применением многих знаний».
Действительно, Ованес Туманян в своем произведении «Храбрый Назар» смог воплотить все свои знания о культурах других народов, фольклоре, положительных и отрицательных героях каждой культуры. Туманян, как невероятно творческий человек постоянно совершенствовал свой талант. Очередным экспериментом и очередным совершенствованием своих знаний стал цикл сказок. Все это делалось для того, что не стать обыденным и наскучившим своему читателю и для того, чтобы Ованес Туманян и сказки стали для армянского читателя взаимозаменяемыми понятиями. Для Туманяна написание сказок стало новым рубежом не только самосовершенствования, но и способом доказать всем, что умение применять свои знания, умения и навыки является самым важным не только для поэта и писателя, но и для обычного, среднестатистического человека.
Жизнь Ованеса Туманяна оборвалась в 1923 году в Москве. Единственное, о чем сожалел великий армянский писатель – он не смог закончить свои произведения.
1. Նշված 40612027001 թվից հինգ թվանշան ջնջեք այնպես, որ ստացված վեցանիշ թիվը լինի ամենափոքրը։
40612027001 122100 Պատ․՝ ամենափոքրը 122100 թիվն է։
2. Քանի՞ զրոյով է ավարտվում 1x2x3x4x…x37 արտադրյալը։
Պատ․՝ ավարտվում է 3 զրոյով։
3. Մետաղալարը, որի երկարությունը 456մ է, բաժանեցին երեք մասի։ Առաջին մասը 4 անգամ երկար էր երրորդ մասից, իսկ երկրորդը՝ 114 մ-ով երկար էր երրորդից։ Գտեք ամենակարճ մետաղալարի երկարությունը։
456։1 = 456 456:2 = 228 456:3= 152 228 — 152 = 76 Պատ․՝ ամենակարճ մետաղալարի երկարությունը 76 է։
4․ Արմանի և Արամի տարիքների գումարը երկու տարի առաջ հավասար էր 15-ի։ Այսօր Արմանը 13 տարեկան է։ Քանի՞ տարի հետո Արամը կլինի 9 տարեկան։
Պատ․՝ 4 տարի հետո
5. Մանեն ամեն օր գնում է զբոսնելու, չի գնում միայն այն օրերին, եթե և՛ ձյուն է, և՛ քամի։ Դեկտեմբեր ամսին 13 օր արևային եղանակ էր և առանց քամի։ 12օր ձյուն է տեղացել և 11օր եղել է քամի։ Դեկտեմբեր ամսին Մանեն քանի՞ օր մնաց տանը։
13 օր զբոսնել է 12 օր եթե ձյուն է տեղացել ուրեմն Մանեն դուրս չի եկել տանից 11 օր եթե եղել է քամի ուրեմն այդ ժամանակ էլ դուրս չի եկել տանից Պատ․՝ Մանեն դեկտեմբեր ամսին մնաց տանը 23 օր։
6. Երկուշաբթի առավոտյան ջրհորում կար 1000 լիտր ջուր։Ամեն օր Արմանը ջրհորից հանում էր 600լ ջուր, իսկ գիշերը ջրհորում ջուրը ավելանում էր առավոտյան եղած ջրի կեսի չափով։ Հինգշաբթի օրը առավոտյան քանի՞ լիտր ջուր կլինի։
Պատ․ ՝ 400 լիտր
7. Նկարում պատկերված է նկարի շրջանակ, որը կազմված է 4 հատ իրար հավասար տախտակներից։ Ամեն մի տախտակի լայնությունը 6սմ, իսկ պարագիծը ՝ 72 սմ: Գտեք մոխրագույն ուղղանկյան չափերը։
???
8. Ամիրյանի վեց որդիներից յուրաքանչյուրը նախորդից 4 տարով մեծ է, իսկ ավագը կրտսերից ՝ 3 անգամ։ Գտեք ավագ որդու տարիքը։
Պատ․ ՝ ավագ որդին 24 տարեկան է։
9. Ջրավազանը նեղ խողովակով լցվում է 10 ժամում է, իսկ լայնով ՝ 4 ժամում։ 3 ժամում լայն խողովակո՞վ է ավելի շատ ջուր անցնում, թե ՞ 8 ժամում՝ նեղ խողովակով։
Պատ․՝ 3 ժամում լայն խողովակով ավելի շատ ջուր է անցնում։ Քանի որ լայն խողովակով ջուրը ավելի արագ է անցնում։
Հունվար ամիսը սպասվում էր շատ զանազան և հետաքրքիր ճամփորդություններով։ Հետաքրքիր օրեր ենք ունեցել թե կրթական առումով և թե ֆիզիկական։Հախթահարել եմ վախերըս նորորի ծանոթացել կուրսեցիներիս հետ, սովորել եմ ընկնել ու կանգնել՝ ուղիղ իմաստով
Ունեինք Մարզական ստուգանես որի ժամանակ այցելել ենք Երևանի գեղասահքի և հոկեյի մարզադպրոցը։Օրը անցավ շատ հետաքրքիր և բուռն էմոցիաներով։Սովորեցի սահել, սիրեցի սահելը։Շատ էի վախենում որ կնկնեյ բայց հաղթահարեցի վախս։ Այնքան էր դուր եկել ինձ որ երկրորդ անգամ էլ էի գնացել։
Նաև ունեցել ենք Ազգագրական փառատոն, որի ընթանցքում ուսումնասիրել ենք Գորիսի բարդբառը։ Փոխադրել ենք երեք առակ, որը փոխադրել ենք Գորիսի բարբառից գրական հայերենի։ Աշխարհագրությունից նույնպես ունենք Ազգագրական փառատոն, որտեղ պետք է ընտրեինք մեկ երկիր և խոսեինք այդ երկրի մշակույթի մասին։ 123
Հետաքրքիր այց էնք ունեցել Դիջիթեյն ընկերություն։ Դիջիթեքյան ստուգատեսների շրջանակներում մենք պատրաստել ենք լոգոներշ 2023 թվականի համար։ Ստեղծել ենք Qr-codeր։ Ցանոթացել ենք Canva ծրագրի հետ Wikiloc, Google earth pro և այլն
Եվ վերջինը Բնագիտական ստուգատեսը։Ֆիզիկական փորձեր ենք կատարել և պարզ հասկացել եմ, թե ինչ է իրենից ներկայացնում էլեկտրոկան լարումը։Էկոլոգիապես մաքուր ձեռքի սկռաբ եմ պատրաստել
Մի մարդ գնում է մի մարդու տուն ՝ հյուր, այդ տանտերը շատ խորամանկ է լինում։ Միշտ բերում է այդ հյուրի դիմաց դնում է ընկույզի միջուկը, դոշաբ, մեկ էլ քունջութ։ Եթե այդ հյուրը դրա ուտելու ձևը իմանա, իր համար ոչխար է մորթելու, եթե ուտելու ձևը չիմանա, պիտի բավարարվի հաց ու պանրով։ Ոնց է պատահում, որ հյուրը չի իմանում՝ ինչպես ուտի։ Այդ ժամանակ տանտիրոջը դրսից կանչում են։
Հյուրն էլ պարզվում է, որ տանտիրոջից խորամանկ է լինում, կանչում է տանտիրոջ երեխային
Ասում է․
— Բալե՛ս, արի նստի ծնկներիս։
Երեխան նստում է ծնկներին ասում է․- Բալե՛ս, կե՛ր։
Երեխան ընկույզը վերցնում է, տանում, թաթախում դոշաբի մեջ, հետո թաթախում քունջութի մեջ։
Որ ուտում է, ասում է․ — Բալես, դու գնա խաղ արա, դու էլ այստեղ գործ չունես, անցի՛ր, կորի՛ր այստեղից։
Վահան Տերյան (իսկական անունը՝ Վահան Սուքիասի Տեր-Գրիգորյան)՝ նշանավոր հայ բանաստեղծ ու հասարակական գործիչ։ Ծնվել է 1885թ հունվարի 28-ին Ախալքալաքի Գանձա գյուղում՝ հոգեւորականի ընտանիքում։ 1897թ Տերյանը մեկնում է Թիֆլիս, ուր սովորում էին այդ ժամանակ իր ավագ եղբայրները։ Եղբայրների մոտ ապագա բանաստեղծը սովորում է ռուսերեն ու պատրաստվում ընդունվելու Մոսկվայի Լազարյան ճեմարան։ 1899թ Տերյանը ընդունվում է Լազարյան ճեմարան, ուր ծանոթանում է Ալեքսանդր Մյասնիկյանի, Պողոս Մակինցյանի, Ցոլակ Խանզադյանի եւ այլ՝ ապագայում հայտնի դարձած, անձնավորությունների հետ։ Ավարտում է Լազարյան ճեմարանը 1906թ, այնուհետեւ ընդունվում Մոսկվայի համալսարան, որից կարճ ժամանակ հետո ձեռբակալվում է հեղափոխական գործունեության համար ու նետվում Մոսկվայի Բուտիրկա բանտը։ 1908թ Թիֆլիսում լույս է տեսնում Տերյանի ստեղծագործությունների “Մթնշաղի անուրջներ” ժողովածուն, որը շատ ջերմ է ընդունվում թե՛ ընթերցողների, եւ թե՛ քննադատների կողմից։ 1915 «Մշակ» թերթում հրատարկվում է բանաստեղծի հայրենասիրական բանաստեղծությունների «Երկիր Նաիրի» շարքը։ 1917 հոկտեմբերին Տերյանը ակտիվորեն մասնակցում է բոլշեւիկյան հեղափոխությանը եւ այն հաջորդած քաղաքացիական պատերազմին։ Լենինի ստորագրությամբ մանդատով մասնակցում է Բրեստի խաղաղ պայմանագրի ստորագրմանը։ 1919 Տերյանը՝ լինելով Համառուսական Կենտրոնական Գործկոմի անդամ, առաջադրանք է ստանում մեկնել Թուրքեստան (այժմյան միջինասիական հանրապետություններ), սակայն ծանր հիվանդության պատճառով ստիպված է լինում մնալ Օրենբուրգում, ուր եւ վախճանվում է 1920թ հունվարի 7-ին։
Ես և իմ համադասարանցիները գնացինք սահադաշտ։Ուրախ էի ինչպես երեխա, երբ իրեն կոնֆետ են տալիս։Չմուշկների վրա սահելը, այդ արագությունը, այդ սառը օդը մեկ ուրիշ հաճույք են պարգևում։ Չեմ ասի, որ կատարելապես անցել է․ հա մի անգամ ընկա, այս անգամ ավելի ցավոտ քան թե առաջին սահելուս ժամանակ։Կարողանում են ինքնուրույն կոչկել չմուշկները։ Շատ դրական լիցք եմ ստանում սահադաշտ գնալուց պատրաստվում են եկող տարի էլ գնալ։
Ինչ է էլեկտրական հոսանքը-դա ուղորդված շարժումն է լիցքավորված մասնիկների
Ինչ է ցույց տալիս դիմադրությունը- R տառով են обазночать անում ինքը էլեկտրական հոսանքի նկատմամբ հաղորդչի հակազդեցությունը բնութագրող ֆիզիկական մեծություն է
Ինչից է կախված հոսանքի ուժը- էլեկտրական դաշտի հաղորդչի ֆիզիկական հատկություններից
Մարիյա Վարդանյան, 2-2 կուրս 
